ఒక సిపాయి అంతరంగం

ఇది ఒక సిపాయి అంతరంగాన్ని ఆవిష్కరిస్తూ రాసుకున్న కథ..
“మంచు  దట్టంగ కురుస్తొంది!! సిపాయి ద్రుఢంగ నిల్చొని పహారా కాస్తున్నాడు !! ఆధి అర్ధరాత్రి అయినా  అతను అలాగే చలికి తట్టుకుంటు  మన భూ భాగానికి రక్షణ ఇవ్వలి.
ఆతని ఆలొచనలు కొన్ని నిమిషాలు అతని ఇంటికి మళ్ళాయి ...
ఇలా అతని అంతరంగం ఆలొచిస్తోంది
“అబ్బ  ఇంత  చలి ఉంటే  నేనసలు ఇంట్లో  నించి బయటకు రాను.  మా ఇంటి  మీద ఉండే ఫొగమంచును చూస్తూనే ఉంటే  ఎంత  బాగుంటుందొ.. అలా తెల్లరాక బయటకి వెళ్లి  మంచు పడుతూ  పొదున్నె మా ఊరు  చాల అందంగా  ఉంటుంది .మా స్నెహితులు  నేను కలిసి ఊరంత  పొద్దున్నే  తిరిగేస్తాం . ఆలా తిరిగి ఇంటికి వచ్చాక మా అమ్మ అద్భుతమయిన వంటని కడుపారా తిని ఇంటి  పనులు చెస్కుంటూ  ఇంటి  పెరట్లో  నేను వెసిన మొక్కలకి నీళ్ళు  పడుతూ .. ఆ పూచె పువ్వులని అమ్మ పూజ కి ఇస్థూ.. కాచె కాయల్ని అనందంగ చూస్తూ ఉంటే  ఎంత  ఆనందం...
ఎంత  ప్రసాంతంగా  ఉంటుందొ మా ఊరు... ఆ పొలాలు.. ఆ సినెమ హాల్ల్లు.. ఆ స్నెహితులు.. ఆ మనుషులు.. ఎల అందరు ఏ  తారతమ్యం లెకుండ  ఉంటారు . ఇలాగే  అన్ని దేశాలూ  కూడా  స్నెహ భావంతో  ఉంటే  నిజంగ ఈ విశ్వం లో  భూమి నె జీవించడానికి మొదటి   ప్రదేశం అవుతుంది.
ఇంతలో ఏదో  సవ్వడి ...
ఆ అలికిడి  వచ్చిన చోటును నిసితంగా  పరిసీలించాడు .. శత్రువులు  ఆ నిసి రాత్రి  మంచులొ కూడా  మన మీద దాడి  చెయ్యడానికి చూస్తున్నారు..

ఆ సిపాయికి ఇప్పుడు  అతని  అమ్మ, నాన్న, ఇల్లు, మొక్కలు, స్నెహితులు  గుర్తురావడం లేదు ,
తన మాత్రుదేస రక్షణలో ముందుకు దూకాడు
మనం మనవారితో  కలిసి ఇంట స్వేచ్చా  జీవనాన్ని  ఏందరొ సిఫాయిల  త్యాగ ఫలం  మనం అనుభవిస్థున్నాం ..
మనంం  ఇప్పుదు కో రుకొవలసింధి దేస రక్షన చే సె ప్రతి  సిఫాయి క్షే మంగ ఇల్లు చెరి వారి ఊహల్లొ వారు ఊహించుకున్న విషయలన్ని నిజంగ అనుభవించాలని కొరుకుందాం.
ఆంధరికి ఒక ఛిన్న మనవి దేస రక్షణ  సిఫాయిల పనే  కాదు మన పని కూడా  . డెశ  రక్షణ  కోసం మనం కనీసం సమగ్రతని, ఐకమత్యాన్ని రక్షించుకుందాం...
ఫ్రతి  సిపాయికి అంకితం  ఇస్తూ చాలా చిన్న ప్రయత్నం .
జై  హింద్!!

వినండి ఇక్కడ

https://www.youtube.com/watch?v=6ZnjHjO0_Zw